Azərbaycanlı igidlər Allahın “Möhkəm İpi” olan Əhli Beytə (əleyhimus səlam) möhkəm yapışaraq, Şəhadəti hər şeydən özlərinə şirin bildikləri üçün və döyüş meydanlarında “Allahu Əkbər”, “Ləbbeykə Ya Hüseyn” nərələri ilə düşmən üzərinə şığıdıqları üçün Quran Kərimin, Ali İmran sürəsinin 160-cı ayəsinin növbəti bariz nümunəsinə çevrildilər...

Azərbaycan igidləri bütün süni maneələrə baxmayaraq döyüşlərdə Ləbbeykə Ya Hüseyn! Allahu Əkbər! nərələri ilə erməni təcavüzkarlarının ürəyinə qorxu salıb, onları geri qaçmağa məcbur etdilər.

Azərbaycanın igid əsgərləri “Allahu Əkbər” nərələri ilə erməni faşistlərini darmadağın edərək, düşmənin ağır silah-srsatlarını qənimət olaraq ələ keçirdilər. Torpaqlarımızı azad edib, Quran Kərimin buyurduğu kimi İzzətimizi bizlərə qaytardılar.

Yenilməz və Mənnan sahibi olan Allah təala bu Qələbə sevincini Azərbaycan Xalqına verməklə “Ya əyyuhəl-ləzinə əmənu! İn tənsurullahə yənsurkum və yusəbbit əqdaməkum” (Muhəmməd (s), ayə 7) ayəsini bütün dünyaya bir daha nümayiş etdirdi.

Şiə Ruhaniləri heç zaman geri çəkilməz, düşmənin üzərinə şahin kimi şığıyar, möminlərlə mehriban, düşmənə qarşı isə şiddətli idilər. Belə Ruhanilərdən biri də, Qum Elmi Hövzəsinin yetirməsi Höccətül İslam, Şəhid Maarif Səfərov idi. Şəhid Maarif Səfərovun döyüş yoldaşları deir ki, o daim bizə dindən danışar, ruhiyyə verər və döyüşlərdə igidlik göstərərdi.

Quran və Əhli-beyt (əleyhimus səlam) Məktəbindən ilhamlanan Azərbaycanın mərd oğulları təpədən dırnağa kimi silahlanmış yağı düşməni Allah Təalanın iznilə cəmi 44 günlük müharibədə həm ruhiyyə cəhətindən həm də fiziki cəhətdən məhv etdilər...

Hərbiçilərimizin İmam Hüseynə (ə) olan məhəbbətləri güzəranın sakit və aram vaxtlarında deyil həm də çətin və ölüm anlarında belə özünü büruzə verir. Kimisi Allahu Əkbər deyib düşmənin üzərinə şəğıyır, kimisi Ləbbeykə Ya Hüseyn! deyib, şəhid yoldaşını döyüş meydanından çıxarırdı. Kimisi də Allah Muhəmməd Ya Əli!, Ləbbeykə Ya Hüseyn! kəlmələrini uniformuna və kağıza yazıb bununla da Azərbaycan Hərbiçilərinin İmam Hüseynə (ə) olan eşqlərini bütün dünyaya göstərirdilər.

Əsgərlərimizin Qurana və Əhli-beytə (əleyhimus səlam) olan sevgiləri onları müharibədə daha da güclü və qüvvətli qərar verdi.

Rusif Kazımov 29 mart 1997-ci ildə Cəlilabad rayonunda anadan olmuşdur. Əhli Beyt (əleyhimus səlam) sevər ailədə böyüyüb başa çatmışdır. Ali Hərbi Məktəbi bitirdikdən sonra hərbidə kəşfiyyatçı işləmişdir. Kəşfiyyatçı kimi cəbhənin bir çox istiqamətində əməliyyatlar icra etmişdir. 5 noyabr 2020 tarixində Laçın istiqamətində gedən döyüşlərdə şəhadətə yüksəlmişdir

Ayətullah Xamenei, İranın müdafiə gücünün yüksəkliyini vurğulayaraq xatırladıblar: İslam Respublikasının raketi bir dronu vurub yerə salırsa və Eynəl-Əsəd bazasını məlum olduğu şəkildə hədəfə ala bilirsə, düşmən öz hesablamalarında bizim müdafiə qabiliyyətimizi yaxşıca başa düşüb nəzərə alacq.

8 May 1992-ci ildən bu günə kimi yağı düşmən əlində işğalda olan Şuşa Yuxarı Gövhər Ağa Məscidi 7 Noyabr 2020 tarixində Azərbaycanın Hüseynçi əsgərləri tərəfindən Azad Edildikdən sonra ilk dəfə olaraq Allahın Mömin bəndələrini özünə qəbul etdi. Artıq indi Məsciddə Cümə Namazları qılınır, dualar oxunur və əzadarlıqlar keçirilir.

Döyüş meydanlarında Ləbbeykə Ya Hüseyn!, Ləbbeyki Ya Zəhra! deyən hərbiçilərimiz xanım Fatiməi Zəhraya (səlamullahi əleyha) əzadarlıq edirlər.

Allah Uğrunda cihada qalxaraq, vətənin ərazi bütövlüyünü bərpa edənlər, xalqımızı şəhid və yaralıların ailələri ilə həmdərd və həmqəm olmağa çağıraraq, xristian ermənilərin bayramı olan “Yolka Şənliyi”nin keçirilməməsini istəyirlər.

Azərbaycan Ordusu “Yolka Şənliyinin” keçirilməsinə yox deyir. Və Azərbaycan Xalqından da tələbi Şəhidlərimizə və qazilərimizə hörmət əlaməti olaraq xristian ermənilərinin bayramını qeyd etməməyi tövsiyyə edirlər.

Şəhidlər Ağası həzrət İmam Hüseynə (əleyhi səlam) mərsiyələr oxuyub, əsgərlərə ruh yüksəkliyi verən əsgər və zabitlərimizin əcri Allah Qatında daha böyük və əzəmətlidir. Belə Hüseynçi hərbiçilərimizdən biri də, şəhid Mahsun Bağırzadədir.